W dniu 18 lutego 2019 roku zmarł Kazimierz Zając, emerytowany nauczyciel, długoletni dyrektor naszej szkoły, pierwszy starosta lipski oraz radny powiatu lipskiego kolejnych trzech kadencji. Był on Inicjatorem wielu inwestycji, a także założycielem m.in liceum medycznego. Nauczyciele i uczniowie wraz z poczetem sztandarowym uczestniczyli w pogrzebie dyrektor, który odbył się 21 lutego 2019r. w Ciepielowie. Kazimierza Zająca w imieniu społeczności szkolnej pożegnał dyrektor Mieczysław Mejzner.

 Pożegnanie Kazimierza Zająca wieloletniego dyrektora szkoły -21.02.2019 r.

„To było łatwe aż do tego miejsca, jednak nic nie jest takie jak się wydaje. Niebo zabarwia się na szaro. Mgła nas okrąża, twoje oczy sprawiają wrażenie zimnych, takich jakie jest twoje zaufanie?

Stoimy pośrodku ludzkiego morza, nie chcę stąd odejść, czas traci swój sens, bo widzimy tylko siebie

 a świat dookoła nas przestał istnieć”( Panic: „Ein Letztes Mal”).

Dziś, gdy serca wszystkich przepełnione są szczerym smutkiem z powodu rozstania, bardzo trudno jest zabrać głos, głos w obliczu  śmierci. Przypadł mi zaszczyt  pożegnać Cię w imieniu własnym, nauczycieli szkół i placówek oświatowych, absolwentów i uczniów wszystkich szczebli szkół z terenu powiatu lipskiego.

Panie Dyrektorze, Twój wysiłek i trud włożony w zarządzanie placówkami,  nauczanie abstrakcyjnego przedmiotu, jakim jest matematyka oraz w wychowanie młodego pokolenia będą zapamiętane. Nieubłagana  śmierć zabrała Cię nie tylko Twojej żonie, dzieciom i rodzinie. Zabrała Cię także nam: Twoim przyjaciołom, koleżankom, kolegom, współpracownikom oraz całej społeczności powiatu lipskiego. Urodziłeś się 13 marca 1942 roku w Malicach Kościelnych w obecnym powiecie opatowskim. Pracę zawodową rozpocząłeś w wieku 19 lat na stanowisku montera samochodów  w PPKS Oddział Ostrowiec Św. W latach 1962-65 pracowałeś jako nauczyciel w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Siennie. W latach 1965-1971 byłeś Przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Lipsku . W latach 1971-1972 pracowałeś jako Wiceprezes ds. handlu Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska  w Lipsku. W latach 1972-1973 byłeś I Kierownikiem Warsztatów Szkolnych w Lipsku. W latach 1973-1983 i od 1984  pełniłeś obowiązki  dyrektora Zasadniczej Szkoły Zawodowej (później Zespołu Szkół Zawodowych) w Lipsku aż do emerytury, na którą przeszedłeś w 1991 roku. Ze szkołą jednak nie rozstałeś się pracując jeszcze przez kilka lat w niepełnym wymiarze. Równolegle z pracą zawodową zdobywałeś wiedzę i kwalifikacje na różnych uczelniach. W 1972 ukończyłeś Wyższą Szkołę Pedagogiczną  w Rzeszowie w zakresie matematyki.W 1980 - studia magisterskie w zakresie pedagogiki rolniczej w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego  w Warszawie na Wydziale Ekonomiczno-Rolniczym. W 1987 w Wyższej Szkole Pedagogicznej  w Kielcach ukończyłeś dwusemestralne Studia Podyplomowe w zakresie Organizacji i Zarzadzania Oświatą. W 1987 w czasopiśmie „Szkoła Zawodowa” opublikowałeś artykuł „Własne próby wprowadzania innowacji pedagogicznych  z matematyki w zasadniczej szkole zawodowej”. 07.06.1988 Wojewódzka Komisja Kwalifikacyjna działająca przy Instytucie Kształcenia Nauczycieli w Radomiu nadała Ci II stopień specjalizacji zawodowej w zakresie organizacji i zarzadzania oświatą. W okresie od 01.01.1999-04.12.2002 byłeś  I Starostą Lipskim. Z Ziemią Lipską związałeś się na stałe i dla niej pracowałeś z całych sił. Byłeś lokalnym patriotą, dla dobra społeczności poświęcałeś się bez reszty. Pracując na różnych stanowiskach podejmowałeś  wiele ważnych decyzji. Szczególnie dbałeś o rozwój bazy oświatowej.  Z powodzeniem zabiegałeś o środki finansowe na jego rozwój. Na zajmowanych stanowiskach dałeś się poznać jako znakomity organizator, wywiązujący się sumiennie ze swoich obowiązków. Nigdy nie zabrakło Ci czasu , aby być z młodzieżą i jej pomagać. Otaczałeś ją prawdziwie ojcowską opieką i troskliwością. Zawsze służyłeś cenną radą i pomocą młodszym koleżankom i kolegom nauczycielom. Byłeś wielkim miłośnikiem przyrody i środowiska naturalnego. Do ostatnich swoich dni pracowałeś na działce, która za Twój trud obdarowywała Cię wspaniałymi plonami. Za sumienną i wzorową pracę otrzymałeś „szczególnie wyróżniające” oceny. Otrzymałeś kilkakrotnie nagrody Ministra Edukacji Narodowej w latach 1983, 1988 oraz  Kuratora Oświaty i Wychowania w latach 1976, 1986, 1991. Za wybitne osiągnięcia zawodowe i działalność społeczną zostałeś odznaczony i wyróżniony miedzy innymi: brązową odznaką „Za zasługi w ochronie porządku publicznego”, odznaką „Za zasługi dla Województwa Radomskiego”, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 40- lecia Polski Ludowej, Brązowym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju” oraz otrzymałeś  tytuł honorowy „Przyjaciel szkoły-Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych im. Jana Pawła II   w Lipsku”.

 Drogi Panie Dyrektorze. Pamięć o Tobie zostanie na zawsze w naszych sercach. Zapamiętamy Cię jako osobę obiektywną, konkretną, rzeczową, ambitną, skromną i uczciwą, dla której dobro drugiego człowieka było najważniejsze. Pozostawiłeś po sobie bardzo dużo śladów, które będą nam Ciebie przypominać. Swoje dzieci wychowałeś na prawych, pracowitych i uczciwych ludzi. Dla  Ciebie wiedza, nauka i dobre wychowanie zawsze były wartością nadrzędną. Z Twojej inicjatywy powstało w Lipsku wiele szkół: liceum medyczne, technikum mechaniczne, technikum ekonomiczne i liceum ogólnokształcące. Dbałeś o dobór wykwalifikowanej kadry i podnoszenie jej kwalifikacji, o poprawę estetyki szkoły i otoczenia, doposażałeś ją w sprzęt i pomoce dydaktyczne, przeprowadzałeś remonty kapitalne.

  Drogi Przyjacielu swym odejściem uczyniłeś wielką pustkę, nam - pracownikom Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych im. Jana Pawła II  Lipsku, z którymi utrzymywałeś serdeczne stosunki, a my darzyliśmy  Cię wielkim szacunkiem. Cześć Twej pamięci! Spoczywaj w spokoju! 

Rodzinie zmarłego składam wyrazy najgłębszego współczucia i żalu. Kończąc przytoczę Twoje ulubione słowa, które powtarzałeś na wszystkich naszych uroczystościach:

„Miła, miła co dzień mnie twój jasny wita wzrok

Co dzień dodaje sił mocny uścisk twoich drobnych rąk

Co dzień, co dzień czeka mnie szczęśliwy domu próg

Miła, miła cóż bym w zamian dać ci mógł?

Przynoszę tobie siedem czerwonych róż

Z miłosną pieśnią siedem czerwonych róż

Za każdy dzień po jednej róży weź

A wraz z różami przyjmij tę pieśń

Za siedem zmierzchów siedem czerwonych róż

Za siedem świtów siedem czerwonych róż

Za słońca blask, szczęście, co płonie w nas, za miłość siedem róż”.

Mieczysław Mejzner

ZE SZKOLNEJ KRONIKI